La lamo kaj la laro

Iun tagon, cirko staris
en vilaĝo ĉe la maro.

Oldan lamon suferigis

terurega dentdoloro.

Ĝi manĝis malmolan grenon

kaj frakasis la molaron.

Super la cirko, flugetis

iu granda blanka laro.

Tristan ĝemon ĝi aŭdis

elvenantan de la cirko.

Ĝi proponis al la lamo

helpeton por resanigo.

Enfosante sian bekon

enen de l' buŝ' malfermita

de la lamo mirigita,

ĝi eltraktis la molaron.

Poste la lamo feliĉa

fariĝis tute dankema.

La moralo: Lamo, laro... La molaro...

Ĵeo - JOEL